فصلی نو برای نسلی نو
تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۳۷۳۴
ایسنا/اصفهان همزمان با رستاخیز پاییز، فصلی نو در قرنی نو آغاز شده است و فرزندان ایران زمین بعد از دو سال شرایط هراس از کرونا به کلاس درس برگشته‌اند با این تفاوت که این نسل را زبانی نو می‌طلبد.
نسلی که دوسال فضای مجازی را تجربه کرده است به این باور رسیده که مسیر زندگی، یک طرفه نیست، نگاه‌ها می‌تواند متفاوت باشد، گفته‌ها می‌تواند متفاوت باشد و رفتارها نیز می‌تواند به گونه‌ای دیگر باشد، اما قابل احترام باشد، پس باید شنید و بهترین آنها را انتخاب کرد و این بشارتی است از جانب خداوند جان و جهان که «فَبَشِّر عِبادَی اَلذینَ یَستَمعون القَول وَ یتَبعونَ الاَحسنه» را فرموده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نسل نو در دو سال گذشته به این باور رسیده که حقوق خود را از خانواده و جامعه نیز باید مطالبه کند و بعد از این خانواده‌ها نمی‌توانند تمام مسئولیت پرورش فرزندان خود را به مدرسه واگذار کنند. دانش آموزان امروز به این باور رسیده‌اند که اگر آموزش به عهده مدرسه است، ایجاد امنیت و فضای آرام و با نشاط برای زیستن او، مسئولیت جامعه است. دانش آموزان انتظار دارند خانواده هم برای آموزش و پرورش آن نقش داشته باشد و فضای فیزیکی و الزامات مادی، فقط بخشی از مسئولیت خانواده است.
در قرن نو، خانواده‌ها باید باور کنند که همپای فرزندان خود حرکت کنند و در گستره آموزش و پرورش او را تنها رها نکنند. خانواده‌ها باید فضای شاد و پرانرژی در خانه و جامعه ایجاد کنند تا بچه‌ها با روحیه‌ای شاد و امیدوار به آموزش و یادگیری بپردازند. خانواده‌ها باید بپذیرند که بی‌توجهی به خواست کودکان و نوجوانان، ظلمی است که آنها نمی‌پذیرند و این کوتاهی نسل بزرگسال را از جای دیگری مطالبه می‌کند. جامعه و خانواده باید صدای کودکان و نوجوانان را بشنود و به خواسته‌های به حق آنها توجه و به آن عمل کنند تا نسل آینده ساز به آینده روشنِ خود امیدوار باشد.
سال جدید تحصیلی برای آموزش و پرورش فرزندان ایران زمین آغاز شد، اما نمی‌توان خانه و جامعه را از مدرسه جدا کرد. اولیا خانه و برنامه ریزان جامعه باید به یاری دانش‌آموزانی بیایند که فقط بخشی از روزگار خود را در مدرسه سپری می‌کند. مدرسه آغاز راه نیست، بلکه میانه راهی است که خانه و جامعه باید این مسیر را امن و روشن نگه دارد تا نظام آموزشی بتواند به اهداف خود برسد و دانش آموزان ما روح ایمان، ادب، علم و اخلاق را در خود تقویت کنند و آماده خدمت به میهن و ملتی باشند که در طول تاریخ افتخار آفریده‌اند و همچنان این افتخار آفرینی و آینده بهتر این کشور را تضمین کنند.
به اعتقاد کارشناسان علوم تربیتی، بیش از ۸۰ درصد از ظرفیت‌های دوران کودکی قبل از مدرسه قابل آموزش و شکل‌گیری است و فقط ۲۰ درصد از آن در مدرسه شکل می‌گیرد در حالی که جامعه و خانواده برای این دوره، هیچ برنامه‌ای نداشته و این ظرفیت به طور تصادفی در سایه ارتباط‌های مختلف کودک با محیط شکل می‌گیرد، بنابراین اگر خواهان توسعه هستیم باید برای تقویت مهد کودک، پیش دبستانی و مدرسه برنامه‌ریزی و افق‌گشایی کنیم.
روان‌شناسان تأکید دارند که بذر توسعه یافتگی تا ۱۰ سالگی در درون شخص جوانه می‌زند، اما خانواده تا قبل از هفت سالگی با نگاهی به رشد جسمی کودک برای تغذیه او تلاش می‌کند که در سال هفت سالگی به مدرسه برود و در آنجا پرورش پیدا کند در حالی که کشورهای توسعه یافته برای این دوره زمانی کودکان خود برنامه‌ریزی می‌کنند تا شخصیت او را شکل دهند.
آغاز قرن نو، فرصتی است تا خانه و جامعه مهارت‌های زندگی و ارتباط‌های سازنده را به کودکان آموزش دهند؛ پیش از آنکه در نظام آموزشی حافظه او را پرورش دهند. خانه و جامعه باید برای نسل نو به گونه‌ای برنامه‌ریزی کند که تفکر نقاد و اندیشه خلاق او رشد پیدا کند تا نظام آموزشی او را به تکلیف‌محوری و وظیفه‌مداری وادار نکند. اگر کودکان ما قبل از مدرسه در خانه و مهد کودک و کودکستان، کار تیمی را یاد بگیرند و به فرآیندها توجه و زندگی در کنار هم و در یک سیستم را تمرین کنند، جامعه‌ای خلق خواهد شد که فردمحور، نتیجه‌محور و آموزش‌محور نخواهد بود. اگر جامعه ما برای توسعه افق گشایی کند باید برای کودکان قبل از ۱۰ سالگی برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری کند.
مدرسه‌های ما در طلیعه قرن تازه خورشیدی، بعد از یک دوره اضطرار و اضطراب بازگشایی شده است، بنابراین باید متفاوت از گذشته شروع کنیم و برای اینکه متفاوت از نسل‌های گذشته باشیم باید این واقعیت را بپذیریم که مسیر توسعه جامعه را از راهروی کودکستان و مدرسه و مهدکودک هموار کنیم تا آنها مهارت‌های باهم زیستن و برای هم زیستن را یاد بگیرند.
اگر مسئولان و سیاستگذاران مسیر توسعه را از مهد کودک کودکستان و مدرسه آغاز کنند، نسلی تربیت خواهد شد که منابع انسانی و مهارت‌های زیستن را توسعه می‌دهند.
کودکان ما، پیش از آموزش‌های مدرسه از گفتار و کردار خانواده خود الگو می‌گیرند و سعی می‌کنند خود را همانند آنها نشان دهند. کودکی که در خانه، گفت‌وگو کردن، هنر گوش دادن، خِردورزی، تقسیم کار، تحمل، مدارا، شکیبایی، خویشتن داری، مدیریت زمان، کنترل خشم، اعتماد به نفس و عزت نفس را تمرین می‌کند و با خود در صلح خواهد بود و در بزرگسالی خود نیز در هرکجا باشد اینگونه رفتار خواهد کرد و جامعه با اینگونه شهروندان یک جامعه توسعه یافته است.
یادداشت از جلال جلیلی خبرنگار ایسنا
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی شهرستانها دانش آموزان آغاز سال تحصیلی نسل نواندیش خانه و جامعه برنامه ریزی خانواده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۳۷۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا اعتراضات دانشجویی باعث تغییر سیاست آمریکا می‌شود؟
کارشناسان با اشاره به شکاف نسلی بین جوانان و قدیم‌ترهای آمریکایی می‌گویند افزایش جنبش اعتراضی در دانشگاه‌های این کشور می‌تواند به تغییر سیاست ایالات متحده در قبال رژیم اسرائیل در درازمدت کمک کند. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، موج اعتراضات حمایت از فلسطین در محوطه‌های دانشگاه‌های آمریکا بعد از دستگیری صدها نفر از معترضان در دانشگاه کلمبیا گسترده‌تر شده و بعد از سرایت به اکثر دانشگاه‌های این کشور در حال گسترش به دانشگاه‌های سایر کشورهای دنیا است.
اعتراضات از دانشگاه کلمبیا در نیویورک از 9 روز پیش (17 آوریل) آغاز شد و دانشجویان معترض خواستار قطع رابطه این دانشگاه با نهادهای اسرائیل که در جنگ غزه نقش دارند شدند. معترضان در دانشگاه های دیگر نیز خواسته های مشابهی دارند. اردوگاه‌های دانشگاهی که در سراسر آمریکا ایجاد شده‌اند، دانشجویانی را از پیشینه‌های مختلف - از جمله فلسطینی‌ها، عرب‌ها، یهودیان و مسلمانان - گرد هم آورده‌اند تا بمباران غزه توسط اسرائیل را محکوم کنند.
کارشناسان آمریکایی معتقدند که جنبش اعتراضی دانشگاه‌ها در ایالات متحده، شکاف نسلی درباره اسرائیل را برجسته کرده و تمایل جوانان برای به چالش کشیدن سیاستمداران و مدیران کالج‌ها در سراسر کشور به نمایش گذاشته شده است.
آنها استدلال می‌کنند که شکاف افکار (جوانترهای آمریکایی که عموماً از فلسطینی‌ها حمایت می‌کنند تا نسل‌های قبل از آنها) خطری برای شانس انتخاب مجدد جو بایدن، رئیس جمهور دموکرات 81 ساله ایجاد می‌کند.
"عمر واسو"، استادیار علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیا در این خصوص در گفتگو با شبکه الجزیره گفت: «ما در حال حاضر شاهد شکاف نسلی درباره اسرائیل هستیم و این موضوع در درازمدت مسئله‌ای برای حزب دموکرات خواهد بود. این اعتراضات شکاف نسلی را تسریع می‌کند.»
دانشجویان دانشگاه کلمبیا در نیویورک هفته گذشته اردوگاه همبستگی فلسطین را برپا کردند و از آن زمان پس از درخواست مدیریت کالج از پلیس برای رسیدگی به اعتراض، با بازداشت و سایر اقدامات انضباطی روبرو شدند. با این حال، با وجود سرکوب، اردوگاه‌های مشابهی در سراسر ایالات متحده و همچنین در کشورهای دیگر شکل گرفته است.
عمده خواسته دانشجویان این است که دانشگاه‌ها سرمایه‌گذاری‌هایشان را فاش کنند و هرگونه سرمایه‌ای را که به سازندگان سلاح و شرکت‌های مرتبط با ارتش رژیم اسرائیل پرداخت کردند، پس بگیرند.
سیاستمداران هر دو حزب اصلی ایالات متحده و همچنین کاخ سفید و گروه‌های طرفدار رژیم اسرائیل، دانشجویان را به دامن زدن به یهودستیزی متهم کرده‌اند؛ اتهاماتی که معترضان به شدت آن را رد می‌کنند.
"امان عبدالهادی"، جامعه شناس در دانشگاه شیکاگو نیز با الجزیره گفت که جوانان به طور فزاینده‌ای از وضعیت موجود در مسائل سیاست داخلی و خارجی ناامید می‌شوند. وی گفت: «من فکر می‌کنم یک نارضایتی واقعی با نسل قدیمی‌تر وجود دارد.»
وی ادامه داد: «در تاریخ آمریکا به طور کلی، معمولاً تغییرات بزرگ در افکار عمومی یا همزمان با جنبش‌های بزرگ دانشجویی رخ داده و یا توسط آنها آغاز شده است. فعالیت در محوطه دانشگاه می‌تواند مبنای تغییر سیاسی باشد. به نوعی این حس وجود دارد که این آینده است.»
سال‌ها نظرسنجی‌های عمومی در ایالات متحده نشان می‌دهد که افراد جوان‌تر به احتمال زیاد نسبت به فلسطینی‌ها همدردی کرده و از رژیم اسرائیل انتقاد می‌کنند. اما آمریکایی‌ها در مجموع نسبت به رفتار اخیر اسرائیل با فلسطینی‌ها انتقاد بیشتری کرده‌اند. نظرسنجی‌های متعدد نشان می‌دهد که اکثر پاسخ‌دهندگان آمریکایی از آتش‌بس دائمی حمایت می‌کنند.
اما بایدن حمایت قاطع خود را از رژیم اسرائیل، متحد اصلی آمریکا در خاورمیانه، در بحبوحه جنگ حفظ کرده است. موضع رئیس جمهور 81 ساله می‌تواند از نظر سیاسی پرهزینه باشد، زیرا بایدن در انتخابات نوامبر با یک رقابت سخت برای انتخاب مجدد روبرو است که انتظار می‌رود او را در مقابل رقیب جمهوری خواه خود، دونالد ترامپ قرار دهد.
"آنگوس جانستون"، مورخ فعالیت‌های دانشجویی ایالات متحده، توضیح داد که شکاف نسلی درباره اسرائیل به ویژه در میان دموکرات‌ها آشکار است. جانستون به الجزیره گفت: «در سطح ملی، ما مدتی است که این موضوع را به‌عنوان گسست بین ارزش‌های رأی‌دهندگان جوان و اکثر سیاستمداران دموکرات می‌بینیم. و چیزی که اکنون شاهد آن هستیم، گسست مشابهی بین جوانان و بسیاری از مدیرانی است که این کالج‌ها را اداره می‌کنند.»
عمر واسو همچنین گفت که تظاهرات و سرکوب دانشجویان آمریکایی می‌تواند بر بی علاقگی نسبت به بایدن بیفزاید.
معترضان دانشجویی درگیر سیاست حزبی ایالات متحده نیستند. آنها در عوض تاکید کرده‌اند که خواسته هایشان کمک به حمایت از حقوق بشر فلسطینیان است. بنابراین آیا تظاهرات می‌تواند به ایجاد تغییر در سیاست ایالات متحده کمک کند؟
جانتسون، مورخ بیان می‌کند که تغییر درازمدت امکان پذیر است، اما یک شبه به وجود نمی‌آید. وی افزود: «ما بارها و بارها دیده‌ایم که سازماندهی دانشجویی سیاست‌ها را تغییر می‌دهد، نه همیشه به سرعت، و نه همیشه به روشی که دانشجویان امیدوار بودند. اما ما می‌بینیم که وقتی سازماندهی دانش آموزی به شدت بالا می‌رود، می‌تواند تأثیر قابل توجهی داشته باشد.»
دانشجویان و اساتید دانشگاه‌ها پیش‌آهنگ تحولات جهانی باشندنگرانی امیرعبداللهیان از سرکوب دانشجویان آمریکاییانتهای پیام/
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟